When Guru Ji Goes To Bed

[Wicked Warrior]

When Guru Ji is taken to bed/Sach Khand, what is the shabad that is recited?

Can anyone provide a written version and a translated version?

Why is this shabad recited?

Obviously, the chauri is still waved over the Guru but why the dhol and the bells (the chumta-thing with bells attached - suddenly can't remember what it's called!)?

I've never been to the Gurdwara when Guru Ji is taken out of Sach Khand. Is a similar ceremony performed then too? What is recited then?

Thanks in advance.

[AkaalSeva-EL]

umm.. is this it? its in asa di vaar right?

This Shabad is by Guru Raam Daas Ji in Raag Aasaa on Pannaa 450

ਆਸਾ ਮਹਲਾ 4 ॥

ਜਿਨ ਅੰਤਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਪ੍ਰੀਿਤ ਹੈ ਤੇ ਜਨ ਸੁਘੜ ਿਸਆਣੇ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

ਜੇ ਬਾਹਰਹੁ ਭੁਿਲ ਚੁਕਿ ਬੋਲਦੇ ਭੀ ਖਰੇ ਹਿਰ ਭਾਣੇ ॥

ਹਿਰ ਸੰਤਾ ਨੋ ਹੋਰੁ ਥਾਉ ਨਾਹੀ ਹਿਰ ਮਾਣੁ ਿਨਮਾਣੇ ॥

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਦੀਬਾਣੁ ਹੈ ਹਰਿ ਤਾਣੁ ਸਤਾਣੇ ॥1॥

ਿਜਥੈ ਜਾਇ ਬਹੈ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੋ ਥਾਨੁ ਸੁਹਾਵਾ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

ਗੁਰਿਸਖਂØੀ ਸੋ ਥਾਨੁ ਭਾਿਲਆ ਲੈ ਧੂਿਰ ਮੁਿਖ ਲਾਵਾ ॥

ਗੁਰਿਸਖਾ ਕੀ ਘਾਲ ਥਾਇ ਪਈ ਜਿਨ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵਾ ॥

ਿਜਨ੍‍ ਨਾਨਕੁ ਸਿਤਗੁਰੁ ਪੂਿਜਆ ਤਿਨ ਹਿਰ ਪੂਜ ਕਰਾਵਾ ॥2॥

ਗੁਰਿਸਖਾ ਮਿਨ ਹਿਰ ਪ੍ਰੀਿਤ ਹੈ ਹਿਰ ਨਾਮ ਹਿਰ ਤੇਰੀ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

ਕਿਰ ਸੇਵਿਹ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਭੁਖ ਜਾਇ ਲਿਹ ਮੇਰੀ ॥

ਗੁਰਿਸਖਾ ਕੀ ਭੁਖ ਸਭ ਗਈ ਿਤਨ ਿਪਛੈ ਹੋਰ ਖਾਇ ਘਨੇਰੀ ॥

ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਪੁੰਨੁ ਬੀਿਜਆ ਿਫਿਰ ਤੋਿਟ ਨ ਆਵੈ ਹਿਰ ਪੁੰਨ ਕੇਰੀ ॥3॥

ਗੁਰਸਿਖਾ ਮਿਨ ਵਾਧਾਈਆ ਿਜਨ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਿਡਠਾ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

ਕੋਈ ਕਿਰ ਗਲ ਸੁਣਾਵੈ ਹਿਰ ਨਾਮ ਕੀ ਸੋ ਲਗੈ ਗੁਰਿਸਖਾ ਮਿਨ ਿਮਠਾ ॥

ਹਿਰਿ ਦਰਗਹ ਗੁਰਿਸਖ ਪੈਨਾਈਅਿਹ ਿਜਨ੍‍ਾ ਮੇਰਾ ਸਿਤਗੁਰੁ ਤੁਠਾ ॥

ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹੋਇਆ ਹਿਰ ਹਿਰ ਮਿਨ ਵੁਠਾ ॥4॥12॥19॥

aasaa mehalaa 4 ||

jin a(n)thar har har preeth hai thae jan sugharr siaanae raam raajae ||

jae baaharahu bhul chuk boladhae bhee kharae har bhaanae ||

har sa(n)thaa no hor thhaao naahee har maan nimaanae ||

jan naanak naam dheebaan hai har thaan sathaanae ||1||

jithhai jaae behai maeraa sathiguroo so thhaan suhaavaa raam raajae ||

gurasikha(n)aee so thhaan bhaaliaa lai dhhoor mukh laavaa ||

gurasikhaa kee ghaal thhaae pee jin har naam dhhiaavaa ||

jinh naanak sathigur poojiaa thin har pooj karaavaa ||2||

gurasikhaa man har preeth hai har naam har thaeree raam raajae ||

kar saevehi pooraa sathiguroo bhukh jaae lehi maeree ||

gurasikhaa kee bhukh sabh gee thin pishhai hor khaae ghanaeree ||

jan naanak har pu(n)n beejiaa fir thott n aavai har pu(n)n kaeree ||3||

gurasikhaa man vaadhhaaeeaa jin maeraa sathiguroo ddit(h)aa raam raajae ||

koee kar gal sunaavai har naam kee so lagai gurasikhaa man mit(h)aa ||

har dharageh gurasikh painaaeeahi jinhaa maeraa sathigur thut(h)aa ||

jan naanak har har hoeiaa har har man vut(h)aa ||4||12||19||

Aasaa, Fourth Mehla:

Those whose hearts are filled with the love of the Lord, Har, Har, are the wisest and most clever people, O Lord King.

Even if they misspeak outwardly, they are still very pleasing to the Lord.

The Lord's Saints have no other place. The Lord is the honor of the dishonored.

The Naam, the Name of the Lord, is the Royal Court for servant Nanak; the Lord's power is his only power. ||1||

Wherever my True Guru goes and sits, that place is beautiful, O Lord King.

The Guru's Sikhs seek out that place; they take the dust and apply it to their faces.

The works of the Guru's Sikhs, who meditate on the Lord's Name, are approved.

Those who worship the True Guru, O Nanak - the Lord causes them to be worshipped in turn. ||2||

The Guru's Sikh keeps the Love of the Lord, and the Name of the Lord, in his mind. He loves You, O Lord, O Lord King.

He serves the Perfect True Guru, and his hunger and self-conceit are eliminated.

The hunger of the Gursikh is totally eliminated; indeed, many others are satisfied through them.

Servant Nanak has planted the Seed of the Lord's Goodness; this Goodness of the Lord shall never be exhausted. ||3||

The minds of the Gursikhs rejoice, because they have seen my True Guru, O Lord King.

If someone recites to them the story of the Lord's Name, it seems so sweet to the mind of those Gursikhs.

The Gursikhs are robed in honor in the Court of the Lord; my True Guru is very pleased with them.

Servant Nanak has become the Lord, Har, Har; the Lord, Har, Har, abides within his mind. ||4||12||19||

[PuNjaBan]

self-edited

[chandanjit kaur]

umm.. is this it? its in asa di vaar right?

This Shabad is by Guru Raam Daas Ji in Raag Aasaa on Pannaa 450

ਆਸਾ ਮਹਲਾ 4 ॥

ਜਿਨ ਅੰਤਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਪ੍ਰੀਿਤ ਹੈ ਤੇ ਜਨ ਸੁਘੜ ਿਸਆਣੇ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

ਜੇ ਬਾਹਰਹੁ ਭੁਿਲ ਚੁਕਿ ਬੋਲਦੇ ਭੀ ਖਰੇ ਹਿਰ ਭਾਣੇ ॥

ਹਿਰ ਸੰਤਾ ਨੋ ਹੋਰੁ ਥਾਉ ਨਾਹੀ ਹਿਰ ਮਾਣੁ ਿਨਮਾਣੇ ॥

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਦੀਬਾਣੁ ਹੈ ਹਰਿ ਤਾਣੁ ਸਤਾਣੇ ॥1॥

ਿਜਥੈ ਜਾਇ ਬਹੈ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੋ ਥਾਨੁ ਸੁਹਾਵਾ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

ਗੁਰਿਸਖਂØੀ ਸੋ ਥਾਨੁ ਭਾਿਲਆ ਲੈ ਧੂਿਰ ਮੁਿਖ ਲਾਵਾ ॥

ਗੁਰਿਸਖਾ ਕੀ ਘਾਲ ਥਾਇ ਪਈ ਜਿਨ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵਾ ॥

ਿਜਨ੍‍ ਨਾਨਕੁ ਸਿਤਗੁਰੁ ਪੂਿਜਆ ਤਿਨ ਹਿਰ ਪੂਜ ਕਰਾਵਾ ॥2॥

ਗੁਰਿਸਖਾ ਮਿਨ ਹਿਰ ਪ੍ਰੀਿਤ ਹੈ ਹਿਰ ਨਾਮ ਹਿਰ ਤੇਰੀ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

ਕਿਰ ਸੇਵਿਹ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਭੁਖ ਜਾਇ ਲਿਹ ਮੇਰੀ ॥

ਗੁਰਿਸਖਾ ਕੀ ਭੁਖ ਸਭ ਗਈ ਿਤਨ ਿਪਛੈ ਹੋਰ ਖਾਇ ਘਨੇਰੀ ॥

ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਪੁੰਨੁ ਬੀਿਜਆ ਿਫਿਰ ਤੋਿਟ ਨ ਆਵੈ ਹਿਰ ਪੁੰਨ ਕੇਰੀ ॥3॥

ਗੁਰਸਿਖਾ ਮਿਨ ਵਾਧਾਈਆ ਿਜਨ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਿਡਠਾ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

ਕੋਈ ਕਿਰ ਗਲ ਸੁਣਾਵੈ ਹਿਰ ਨਾਮ ਕੀ ਸੋ ਲਗੈ ਗੁਰਿਸਖਾ ਮਿਨ ਿਮਠਾ ॥

ਹਿਰਿ ਦਰਗਹ ਗੁਰਿਸਖ ਪੈਨਾਈਅਿਹ ਿਜਨ੍‍ਾ ਮੇਰਾ ਸਿਤਗੁਰੁ ਤੁਠਾ ॥

ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹੋਇਆ ਹਿਰ ਹਿਰ ਮਿਨ ਵੁਠਾ ॥4॥12॥19॥

aasaa mehalaa 4 ||

jin a(n)thar har har preeth hai thae jan sugharr siaanae raam raajae ||

jae baaharahu bhul chuk boladhae bhee kharae har bhaanae ||

har sa(n)thaa no hor thhaao naahee har maan nimaanae ||

jan naanak naam dheebaan hai har thaan sathaanae ||1||

jithhai jaae behai maeraa sathiguroo so thhaan suhaavaa raam raajae ||

gurasikha(n)aee so thhaan bhaaliaa lai dhhoor mukh laavaa ||

gurasikhaa kee ghaal thhaae pee jin har naam dhhiaavaa ||

jinh naanak sathigur poojiaa thin har pooj karaavaa ||2||

gurasikhaa man har preeth hai har naam har thaeree raam raajae ||

kar saevehi pooraa sathiguroo bhukh jaae lehi maeree ||

gurasikhaa kee bhukh sabh gee thin pishhai hor khaae ghanaeree ||

jan naanak har pu(n)n beejiaa fir thott n aavai har pu(n)n kaeree ||3||

gurasikhaa man vaadhhaaeeaa jin maeraa sathiguroo ddit(h)aa raam raajae ||

koee kar gal sunaavai har naam kee so lagai gurasikhaa man mit(h)aa ||

har dharageh gurasikh painaaeeahi jinhaa maeraa sathigur thut(h)aa ||

jan naanak har har hoeiaa har har man vut(h)aa ||4||12||19||

Aasaa, Fourth Mehla:

Those whose hearts are filled with the love of the Lord, Har, Har, are the wisest and most clever people, O Lord King.

Even if they misspeak outwardly, they are still very pleasing to the Lord.

The Lord's Saints have no other place. The Lord is the honor of the dishonored.

The Naam, the Name of the Lord, is the Royal Court for servant Nanak; the Lord's power is his only power. ||1||

Wherever my True Guru goes and sits, that place is beautiful, O Lord King.

The Guru's Sikhs seek out that place; they take the dust and apply it to their faces.

The works of the Guru's Sikhs, who meditate on the Lord's Name, are approved.

Those who worship the True Guru, O Nanak - the Lord causes them to be worshipped in turn. ||2||

The Guru's Sikh keeps the Love of the Lord, and the Name of the Lord, in his mind. He loves You, O Lord, O Lord King.

He serves the Perfect True Guru, and his hunger and self-conceit are eliminated.

The hunger of the Gursikh is totally eliminated; indeed, many others are satisfied through them.

Servant Nanak has planted the Seed of the Lord's Goodness; this Goodness of the Lord shall never be exhausted. ||3||

The minds of the Gursikhs rejoice, because they have seen my True Guru, O Lord King.

If someone recites to them the story of the Lord's Name, it seems so sweet to the mind of those Gursikhs.

The Gursikhs are robed in honor in the Court of the Lord; my True Guru is very pleased with them.

Servant Nanak has become the Lord, Har, Har; the Lord, Har, Har, abides within his mind. ||4||12||19||

Gurfateh

yeah das wha dey sing.....cuz ima always there for sukhasan,when guru sahib is taken to bed,and dey sing da above shabd buh like naw all uv it....jus most uv it...bhul chuk muaf

Gurfateh