Singh Sabha Canada Seems To Be A Phoney Outfit

[Inder Singh]

Following is from a kala afghna site sikh marg psoted by a friend of so called president of Singh Sabha canada, truck driver Gurucharan Jeonwala.

The letter shows that these gurunindaks have no following and have presence on internet only. They were distributing CD's of Darshan ragi. They were challenged by panthic singhs and they had no will to stand against them. They fled the scene.

Bunch of cowards and thugs.They have no base at all.

Below is letter of Darshan singh Ghankas a friend of gurucharan Jeonwala

ਦਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਹੋਠੀ ਜੀ ਸਤਿ ਸ੍ਰੀ ਆਕਾਲ।

ਤੇਰੀ 23/12/09, ਵਾਲੀ ਕਵਿਤਾ ਪੜ੍ਹ ਲਈ ਹੈ, ਹੇਠਾਂ ਮੈ ਉਸ ਦਾ ਉਤਰ ਲਿਖ੍ਹ ਰਿਹਾਂ ਹਾਂ।

ਦੱਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਜੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਵਧਾਈ ਹੋਵੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੂੰ ਸਿਖ੍ਹੀ ਸਰੂਪ ਵਾਲਾ ਬਣ ਗਿਆਂ ਹੈਂ, ਤੈਨੂੰ ਹੁਣ ਸਮਝ ਆ ਗਈ ਹੈ, ਕਿ ਸਿਖ੍ਹੀ ਸਰੂਪ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਸਿਖ੍ਹ ਨਹੀ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸੱਕਦਾ, ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਉਸਤਾਦ ਗੁਰਚਰਨ ਸਿੰਘ (ਥਰਮਾਮੀਟਰ) ਬਰਾਰ ਦਾ ਪਰਚਾਰ ਕੰਡਮ ਕਰ ਦਿਤਾ ਹੈ, ਕਿਉਕਿ ਤੇਰਾ ਉਸਤਾਦ ਤਾਂ ਲਿਖਦਾ ਸੀ, ਕਿ ਸਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਿਖ੍ਹੀ ਨਹੀ ਹੈ।

ਤੇਰੀ ਕਵਿਤਾ ਤੋ ਸਾਫ ਜਾਹਰ ਹੈ, ਕਿ ਤੂੰ ਹਾਲੇ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਘੁਮ ਰਿਹਾਂ ਹੈ।

ਤੂੰ ਪ੍ਰਫੈਸਰ ਤਰਲੋਚਨ ਸਿੰਘ ਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਵਿਾਚਾਰਾਂ ਦੀ ਸਾਝ ਬਹੁਤ ਹੈ, ਜਿ ਕਰ ਪ੍ਰਫੈਸਰ ਤਰਲੋਚਨ ਸਿੰਘ ਟੋਰਾਂਟੋ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਮੈ ਜਰੂਰ ਹੀ ਲੋੜ ਪੈਣ ਤੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਖੜਦਾ।

ਮੈ ਤੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਉਸਤਾਦ ਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜਣ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸਣਾਉਦਾਂ ਹਾਂ, ਜਰਾ ਧਿਆਨ ਦੇਵੀਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਉਸਤਾਦ ਤੋਂ ਪਤਾ ਜਰੂਰ ਕਰ ਲਵੀਂ, ਤੇ ਫੇਰ ਸਿਖ੍ਹ ਮਾਰਗ ਤੇ ਦੱਸੀਂ ਕਿ ਇਹ ਗੱਲ ਠੀਕ ਹੈ, ਜਾਂ ਗਲਤ ਹੈ। ਇਹ ਗੱਲ 2008 ਦੀ ਵਿਸਾਖੀ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਦੀ ਹੈ, ਗੁਰਚਰਨ, ਮੈਂ, ਜਸਵੀਰ ਸਿੰਘ ਮਾਂਗਟ ਅਤੇ ਦੋ ਚਾਰ ਹੋਰ ਬੰਦੇ, ਸਿੰਘ- -ਸਭਾ ਦੇ ਵਲੋਂ ਟੇਪਾਂ ਅਤੇ ਰਸਾਲੇ ਵਗੈਰਾ ਵੰਡ ਰਹੇ ਸੀ, ਸਾਮ ਦੇ 6 ਕੁ ਵਜੇ ਦਾ ਸਮਾ ਸੀ, 5-7 ਸਿੰਘ ਆਏ, ਅਤੇ ਆ ਕਿ ਤੇਰੇ ਉਸਤਾਦ ਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜ ਲਈ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਖਿਚ ਧੂ ਕਰਨ ਲੱਗੇ, ਮੈ ਤੇਰੇ ਉਸਤਾਦ ਦੀ ਬਾਂਹ ਛਡਵਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਬੰਦਿਆਂ ਨੇ ਕੋਸਿਸ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਜੱਸਵੀਰ ਸਿਘ ਮਾਂਗਟ ਨੇ ਵੀ ਬੜੀ ਹੱਲਾ ਸੇਰੀ ਦਖਾਈ, ਉਹ ਸਿੰਘ ਕਹਿ ਰਹੇ ਸਨ, ਕਿ ਤੈਰਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਆਂ ਗੇ, ਅਤੇ ਤੈਨੂੰ ਸੋਧਾ ਐਸਾ ਲਾਵਾਂ ਗੇ ਕਿ ਤੂੰ ਲੰਬਣਾ ਨਹੀ, ਰੋਲਾ ਰੱਪਾ ਪੈ ਗਿਆ, ਜਸਵੀਰ ਸਿੰਘ ਪੂਲਸ ਲੈਣ ਭੱਝ ਗਿਆ, ਜਲਦੀ ਹੀ ਪੂਲਸ ਆ ਗਈ, ਅਤੇ ਪ਼ੁਲਿਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਹਟਾ ਦਿਤਾ, ਅਤੇ ਚਲੇ ਜਾਣ ਦੀ ਹਦਾਇਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਹ ਸਿੰਘ ਚਲੇ ਗਏ, ਅਤੇ ਸਾਡੀਆਂ ਟੇਪਾਂ ਅਤੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਬਕਸਾ ਚੁਕ ਕੇ ਲੈ ਗਏ, ਅਸੀਂ ਬੜੇ ਪਰੇਸਾਨ ਸਾਂ, ਕਿ ਇਹ ਕੀ ਬਣਿਆ।

ਹਾਲੇ ਅਸੀਂ ਆਲਾ ਦਵਾਲਾ ਦੇਖ੍ਹ ਹੀ ਰਹੇ ਸਾਂ, 4-5 ਸਿੰਘ ਫਿਰ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਆ ਗਏ, ਗੁਰਚਰਨ ਨੂੰ ਬੂਰਾ ਭਲਾ ਕਹਿਣ ਲਗੇ, ਉਨ੍ਹਾ ਦੀਆਂ ਮਿਨਤਾਂ ਤਰਲੇ ਕਰਕੇ ਅਸੀ ਖਹਿੜਾ ਛੱਡਵਾਇਆ, ਅਸੀ ਵਾਕਿਆ ਹੀ ਘਬਰਾ ਗਏ ਸੀ, ਸਾਨੂੰ ਨਹੀ ਪਤਾ ਸੀ, ਕਿ ਲੋਕ ਗੁਰਚਰਨ ਨੂੰ ਦੇਖਣਾ ਪਸੰਦ ਨਹੀ ਕਰਦੇ।

ਅਸੀ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰ ਲਈ, ਕਿ ਵੇਲੇ ਸਿਰ ਸੁਖ ਸਾਂਦ ਨਾਲ ਘਰ ਮੁੜ ਜਾਈਏ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਰਨੀ ਐਸੀ ਹੋਈ ਕਿ 3-4 ਚਾਰ ਸਿੰਘ ਫੇਰ ਆ ਗਰਜੇ ਅਤੇ ਗੁਰਚਰਨ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਕਿ ਤੈਨੂੰ ਭਸਮ ਕਰ ਦਿਆਂ ਗੇ, ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਅੱਗੇ ਹੋ ਕਿ ਗੁਰਚਰਨ ਦਾ ਬੱਚ ਬਚਾ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਇਹ ਪੱਕਾ ਪਤਾ ਚੱਲ ਗਿਆ ਕਿ ਗੁਰਚਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਟੋਰਾਂਟੋ ਵਿੱਚ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ। ਜਿਸ ਤਰਫ ਤੋਂ 3 ਵਾਰ ਸਿੰਘ ਧਾਵਾ ਕਰ ਕੇ ਆਏ ਸਨ, ਅਸੀਂ ਉਸ ਪਾਸੇ ਨਹੀ ਗਏ, ਅਸੀ ਪਿਛਇਉਂ ਦੀ ਲੁਕ ਲਕਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਕਾਰ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ, ਅਸੀਂ ਵੜੇ ਘੱਬਰਾਏ ਹੋਏ ਸੀ।

ਖੈਰ, ਦੋ ਸਿੰਘਾ ਤੇ ਚਾਰਜ ਭਰ ਦਿਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤਾਰੀਖ ਆਈ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਉਸਤਾਦ ਕਚੇਰੀ ਨਹੀ ਜਾ ਸਕਿਆ, ਅਤੇ ਚਾਰਜ ਖਤਮ ਹੋ ਗਏ ਸਨ।

ਨਿਕੇ ਵਾਈ ਦਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਜੀ, ਟੋਰਾਂਟੋ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਉ, ਕਿਉਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਨਿਆਵੀ ਗੁਰੁ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਵੀ ਤੂਹਾਡੀਆਂ ਬਾਂਹਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਜਰੂਰ ਪੈ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਦੂਰੋਂ ਬੈਠ ਕਿ ਭੱਬਕੀਆਂ ਨਾ ਮਾਰਿਆ ਕਰੋ।

ਜਦੋਂ ਦਾ ਇੰਦਰ ਸਿੰਘ ਘੱਗਾ, ਇਸ ਸਾਹਿਰ ਵਿੱਚ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਵਾਰੇ, ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਇਹ ਲਿਖ ਬੈਠਾ ਕਿ, ਗੁਰੁ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਜਦੋਂ ਮੱਕੇ ਗਏ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾ ਨੂੰ ਮੂਲਾਂ ਦੇ ਘਰ ਰਹਿਸ ਮਿਲੀ ਸੀ ਅਤੇ, ਮੂਲਾਂ ਦੇ ਘਰ ਰਹਿਣ ਕਰਕੇ ਮਾਸ ਖਾਣਾ ਪਿਆ ਸੀ।

ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਗੁਰਚਰਨ ਨੂੰ ਅਸਲੀਲ ਗੱਲਾਂ ਲਿਖਣ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਹੈ, ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਇਦੰਰ ਸਿੰਘ ਘੱਗੇ ਨੂੰ ਵੀ ਅੱਬਲੀਆਂ ਜੱਬਲੀਆਂ ਲਿਖਣ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਹੈ। ਇਹ ਹੀ ਕਾਰਣ ਹੈ ਕਿ, ਨਾ ਗੁਰਬਚਨ ਸਿੰਘ ਥਾਈਲੈਂਡ, ਨਾ ਇੰਦਰ ਸਿੰਘ ਘੱਗਾ, ਨਾ ਗੁਰਚਰਨ ਸਿੰਘ ਬਰਾਰ ਟੋਰਾਂਟੋ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਅਸੱਫਲ ਹਨ।

ਪ੍ਰਚਾਰ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਨਹੀ।

ਆਖਿਰ ਵਿਚ: ਤੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਮੇਰੇ ਅਸਥੀਫੇ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾਂ ਹੈ, ਤੂੰ ਆਪਦੇ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਆਖ ਕਿ ਮੇਰੇ ਅੱਸਥੀਫੇ ਦੀ ਕਾਪੀ ਸਿਖਮਾਰਗ ਤੇ ਪਾਵੇ ਅਤੇ ਜੋ ਵੀ ਼ਲਿਖਣਾ ਹੈ, ਸਾਰਾ ਲਿਖੇ ਅਤੇ ਮੈ ਜਬਾਬ ਦੇ ਹਾਂ। ਜੇ ਤੇਰੇ ਉਸਤਾਦ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ, ਆਡਾ ਲੈਣ ਦਾ ਚਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਮੀਟਿੰਗ ਬਲਾ ਕੇ, ਮੇਰਾ ਅਸਥੀਫਾ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦੇਣ, ਫਿਰ ਮੈਥੋਂ ਲੈ ਲੈਣ, ਫਿਰ ਵੇਖਣਗੇ ਕੇਹੜੇ ਭਾ ਵਿਕਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਮੈ, ਅਸਥੀਫਾ ਆਪਣੀ ਖੁਸੀ ਨਾਲ ਨਾ ਦਿੰਦਾਂ ਤਾਂ ਫਿਰ ਕੋਈ ਕੁੱਝ ਨਹੀ ਸੀ ਕਰ ਸਕਦਾ, ਜੇ ਹੁਣ ਵੀ ਚਾਹਾਂ ਤਾਂ ਕਾਨੂੰਨ ਰਾਹੀ, ਲੱੜ ਕੇ ਨਹੀ, ਤੇਰੇ ਉਸਤਾਦ ਦੇ ਨਾਨਕੇ ਯਾਦ ਕਰਵਾ ਸੱਕਦਾਂ ਹਾਂ।

ਤੇਰਾ ਵੱਡਾ ਵੀਰ,

ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਘਣਕਸ